بعضي از عكس ها به يادم آورد زندگي در جامعه اي را كه گاهي حتي اعلان نوشتن هم بلد نيستند...!
تصاويرت در اوج تاسف خيلي خنده دار بود
مرسي .
بايد زودتر مي اومدم دير اومدم امادور كه نيومدم !
سلام
خيلي بلاگ با مزه و خوشمزه اي داريد...بيشتر سر خواهم زد...به بلاگ دايي جان ناپلئون كه در بلاگم لينك شده سر بزنيد نظرات و فكرها و ديدهاي مشابهي داريد.
سلااااااااااااااااااااااااااااااام!
اولا نظراتون خيلي خوشحالم کرد وقتي تو اولين پست نظرتونو ديدم،يک پيگيريه جذاب که اين روزها ماها همه به خاطر خستگي نداريمش!
منتظرتون هستم تو ديار خودمون...
بازم ميگم:عکساتون محشره...بدرود
در مورد عكسا نظري ندارم.گوشه اي از زندگيمونه ديگه.فقط عكس 17 به شدت دردناكه.و دردناكتر از اون كمكهاي ميليلردي به ملت مظلوم فلسطين و مهرورزي نسبت به غريبه هاس.
ساموليك
ميگم چند وخته نيستي نگو خونه تكوني كردي
باز خوبه حداقل ياد فقير فقرا كردي
اينترنتم زور نداره نمي تونم اين عكساتو ببينم (شرمنده)
اينجا چقد شكلك داره، هوممممم
دياپازون جان من نامزد دارم ولي مرسي از بقيه ي راهنمايي هات