روي شانه هايت دويدم !
هر چه تلخ بود گريستم ...
هر چه تنهائي بود ...
باد گيسوانت را دست گرفت و برد !
من لبت را به لبخند
و تو
مرا که دست انداخته بودي ...
مثل همان بادبادکي که نخش را به تو دادم و
تو به باد سپرديش ...
[گل]
